تلاقی علوم زیستی و مهندسی؛ تحول در تشخیص و درمان بیماریهای بدخیم
تاریخ انتشار: ۱۱ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۹۸۳۱۵۴
به گزارش گروه دانش و فناوری خبرگزاری آنا، محمد عبدالاحد قصد داشت پایاننامه خود را در زمینه فوتونیک انجام دهد بر حسب اتفاق با علم بیولوژیک سرطان آشنایی پیدا کرد و مسیر جدیدی به روی او گشوده شد. عبدالاحد در سال ۲۰۱۹ به عنوان یکی از برگزیدگان مقیم کشورهای اسلامی جایزه مصطفی (ص) برای «ترجمه رفتار سلولهای سالم و سرطانی در حوزه الکترونیک (روشهای نوین تشخیص سرطان)» انتخاب شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
مسیر تحقیقات عبدالاحد عمدتاً بر روی سرطان متمرکز است. او سهم زیادی در به کارگیری مباحث میان رشتهای در جامعه داشته است. طی سالهای اخیر، عبدالاحد برای بسیاری از اختراعات خود حق ثبت اختراع ایالات متحده را دریافت کرده است. وی به همراه تیم خود، تست تشخیص سرطان (PDC) را اختراع کرده است. PDC یا دستگاه شناسایی نواحی آلوده و غدد لنفاوی درگیر سرطان پستان یک سیستم تشخیص بلادرنگ است که به عنوان یک ابزار مکمل، همراه با پاتولوژیهای منجمد و دائمی برای تشخیص سلولهای سرطانی پرخطر در نواحی سرطانی بیماران تحت عمل جراحی سرطان سینه استفاده میشود.
یکی دیگر از اختراعات عبدالاحد، دستگاه تست تشخیص تومور (IPDT) است که به رادیولوژیست کمک میکند تا دریابد تودهای که در پستان بیمار است در چه وضعیتی بوده و میزان ریسک آن برای بیمار چه میزان است. با این فناوری میتوان خیلی سریع متوجه شروع فرآیند بدخیمی در تومور شد و در واقع این دستگاه به رادیولوژیست کمک میکند تا هر تودهای که نیاز به جراحی دارد را تشخیص دهد و مراتب را به جراح اعلام کند.
علاوه بر این، دستگاه تشخیص بی درنگ میزان گونههای اکسیژن فعال در خون (BROSS) یک سنجش الکتروشیمیایی بلادرنگ بر روی خون فرآوری نشده است که توسط تیم عبدالاحد برای تشخیص وجود سرطان در بیماران طراحی شده است. این دستگاه به روش الکتروشیمی جهت پیشآگهی در مورد وجود نوتروفیلهای LDN در افراد دارای توده واضح پستان تنها به کمک یک سی سی خون کاربرد دارد. در این روش میزان گونههای اکسیژن فعال در خون بررسی میشود که برای هشدار درباره سرطان سینه مورد استفاده قرار میگیرد.
عبدالاحد همچنین دستگاه درمان با بار الکتریکی مثبت (TCEP) را اختراع کرد که یک دستگاه درمان مکمل الکترواستاتیک تودههای بدخیم است و در سرکوب رشد سلولهای سرطانی بدون تأثیر بر بافت طبیعی مؤثر است. عبدالاحد در سالهای ۲۰۲۰ و ۲۰۲۱ برای رویکردهای نوآورانه و اختراعات خود در حوزه تشخیص و درمان سرطان چندین حق ثبت اختراع ایالات متحده را به دست آورد که شامل موارد زیر هستند: «تست الکتروشیمیایی برای تشخیص سرطان»، «رویکرد الکترومکانیکی برای تشخیص سرطان»، «جداسازی و تشخیص سلولهای توموری در گردش (sCTC)»، «روش و دستگاه الکتروشیمیایی برای تشخیص اثر داروهای ضد سرطان»، «آنالایزر بیدرنگ و بدون برچسب برای تشخیص سرطان در شرایط in-vitro و in-vivo»، «روش و سیستم تشخیص و پیشرفت متاستاز (رشد بی رویه سلولی)»، و «تمایز الکتروشیمیایی سلولهای طبیعی و سرطانی با کمک فراصوت.»
دستگاه ردیاب SOR در نمونه خلط (SSDR) یکی دیگر از اختراعات عبدالاحد و تیم ایشان است. SSDR سیستمی برای تشخیص فوری گونه¬های اکسیژن فعال (SOR) در نمونه¬های خلط با استفاده از حسگر الکتروشیمیایی است. این دستاورد پژوهشی میتواند از گونههای اکسیژن فعال برای تشخیص بیماریهای مربوط به ریه استفاده کند؛ چراکه افزایش گونههای اکسیژن فعال در خلط یکی از شاخصهایی است که میتواند نشاندهنده بیماریهای حاد عفونی ریه از جمله کرونا باشد. عبدالاحد حق اختراع ایالات متحده را برای "رویکرد الکتروشیمیایی برای تشخیص کووید-۱۹" در سال ۲۰۲۰ دریافت کرد.
عبدالاحد همچنین روش دیگری برای تشخیص کووید-۱۹ ارائه کرد. این روش شامل گرفتن نمونه خون از فرد مشکوک به ویروس کووید-۱۹، جداسازی نمونه سرم خون از نمونه خون و تعیین سطح سیتوکینها در سرم خون است. عبدالاحد همچنین دستگاهی برای اندازهگیری درون تنی in-vivo)) اکسیداسیون ۲O۲H در بافت زنده اختراع کرد. علاوه بر این، او روشی را برای تولید میکروحبابها در محل in-situ)) برای کاربردهای پزشکی اولتراسونیک اختراع کرد. عبدالاحد در سال ۲۰۲۱ سه حق ثبت اختراع ایالات متحده را برای سه اختراع مذکور دریافت کرد.
عبدالاحد حوزه تحقیقاتی خود را «مبارزه با سرطان با کمک الکترونیک در زمینه تشخیص، ازعلم تا محصول» توصیف میکند. در واقع او درمحل تلاقی رشتههای علمی متنوع نقطهای کلیدی که در آن اغلب پیشرفتهای علمی اتفاق میافتد- مشغول به پژوهش است. عبدالاحد از خودش اینگونه یاد میکند: «فردی با سؤالات فراوان؛ کسی که دانشش برای حل مشکلات حلنشدهاش کافی نیست، اما میخواهد بیشتر و بیشتر بداند». او میگوید: «من به زندگی صادقانهای معتقدم که در آن به انسانها فارغ از دین و نژادشان کمک کنم.»
انتهای پیام/
منبع: آنا
کلیدواژه: جایزه مصطفی ص تشخیص سرطان نانو فناوری گونه های اکسیژن فعال تشخیص سرطان برای تشخیص
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۹۸۳۱۵۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شناسایی ۳ نوع سرطان با یک قطره خون
به گزارش تابناک، ایسنا در خبری نوشت: دانشمندان چینی آزمایشی ابداع کردهاند که برای تشخیص سرطان به کمتر از ۰.۰۵ میلیمتر خون خشک شده نیاز دارد.
غربالگری برای زیستنشانگرهای خاص خون به عنوان یک روش ممکن برای تشخیص سرطان در مراحل اولیه دیده میشود، اما سرطانهایی مانند سرطان پانکراس(لوزالمعده)، کولورکتال و معده فاقد آزمایش خون دقیق برای تشخیص هستند.
همانطور که در این مطالعه بیان شده است، بیش از یک میلیارد نفر در سراسر جهان نرخ بالایی از تشخیص بیماری سرطان را تجربه میکنند و نیاز مبرمی به ابزارهای تشخیصی دقیق و سریع وجود دارد که قیمت بالایی نیز نداشته باشند.
چه چیزی این آزمایش را متفاوت میکند؟
پژوهشگران چینی میگویند، این آزمایش در ۸۲ تا ۱۰۰ درصد مواقع میتواند تشخیص دهد که بیمار به سرطان مبتلاست یا نه.
این آزمایش تنها در چند دقیقه تفاوت بین بیماران مبتلا به سرطان و افراد عاری از سرطان را نشان میدهد و تمرکز آن روی سرطان پانکراس، معده و کولورکتال است.
پژوهشگران این مدل را مورد آزمایش قرار دادند و اینکه چقدر موثر میتواند بین افراد مبتلا به سرطان و بدون سرطان تمایز قائل شود.
آنها آن را با آزمایشهای سنتی مبتنی بر خون مایع مقایسه کردند و نتایجی که به دست آوردند به آنها نشان داد که لکههای خونی خشک شده نیز در تشخیص بسیار موثر هستند.
در مورد سرطان لوزالمعده، آنها توانستند ۸۱.۲ درصد موارد را به درستی تشخیص دهند، این در حالی است که وقتی از نمونه خون مایع استفاده شد این میزان ۷۶.۸ درصد بود.
ارزیابی آنها نشان داد که استقرار این ابزار در مناطق کمتر توسعه یافته میتواند نسبت تخمینی موارد تشخیص داده نشده سرطان را کاهش دهد. به عنوان مثال، این روش برای غربالگری سرطان در سطح جمعیت در روستاهای چین میتواند موارد تشخیص داده نشده را به خصوص در مورد سرطانهای پانکراس، معده و روده بزرگ به میزان ۲۰ تا ۵۰ درصد کاهش دهد.
چائویان کوانگ پژوهشگری که در این مطالعه مشارکت نداشت، گفت: این آزمایش سرطان تا مدتی طولانی قابل استفاده نخواهد بود و هنوز سالها تا ارائه این آزمایش به بیماران فاصله داریم.
روش این آزمایش چگونه است؟
لکههای خون هنگامی که خشک میشوند برای تجزیه و تحلیل بعدی ذخیره میشوند و معمولاً در آزمایشهای تشخیصی مختلف استفاده میشوند. در مورد تشخیص سرطان، استفاده از لکههای خونی خشک شده میتواند چالش برانگیز باشد. دلیل آن نیز تخریب زیستنشانگرهای حساس و مقدار اغلب ناکافی خون برای نتایج قابل اعتماد است.
بنابراین پژوهشگران استفاده از نانوذرات معدنی را برای بهبود تشخیص سرطان پیشنهاد کردند. به طور مشخص، تمرکز بر طیفسنجی جرمی پیشرفته است که نتایج قابل اعتمادی با حساسیت بهتر ارائه میدهد. این شامل استفاده از نانوذرات معدنی برای افزایش غلظت انتخابی و غنیسازی ترکیبات متابولیک از نمونهها است.
با این حال، انطباق طیفسنجی جرمی پیشرفته با تجزیه و تحلیل لکه خون خشک شده تایید نشده است. این یک مانع است که با توجه به نیاز به روشهای کاری استاندارد برای ایجاد قابلیت اطمینان در تمامی آزمایشگاهها باید حل شود.
پژوهشگران بر اساس مدل یادگیری ماشینی که ایجاد کردند، دریافتند که این نمونهها نشانگرهای بیولوژیکی مهمی را حفظ میکنند که برای بهبود دقت تشخیصی بسیار مهم است. این مدل یادگیری ماشینی نوعی هوش مصنوعی است که از الگوریتمهایی برای مثال برای تشخیص سرطان استفاده میکند.
کوانگ میگوید: این یک شروع عالی است، اما به دلایل زیادی به آزمایشهای بیشتری نیاز است. برای مثال، آنها فقط چند صد نمونه را آزمایش کردهاند و همچنین مدل یادگیری ماشینی را روی افرادی که قبلاً به سرطان مبتلا بودند، آزمایش کردهاند. به این معنی که باید تأیید شود این آزمایش که چگونه به عنوان یک ابزار تشخیصی واقعی کار میکند.
کتر مایکل چکینی میگوید، یک آزمایش خون مانند این باید از طریق آزمایشهای بالینی گسترده روی هزاران بیمار همراه با بررسی نظارتی تایید شود.